Στην αντιμετώπιση των καταγμάτων πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Η συντηρητική αντιμετώπιση σε πολλά κατάγματα έχει υποχωρήσει υπέρ της χειρουργικής, που εξασφαλίζει καλύτερα και γρηγορότερα αποτελέσματα.
Τα κατάγματα των μακρών οστών (κατάγματα μηριαίου, κνήμης, βραχιονίου, κερκίδας και ωλένης) αντιμετωπίζονται πλέον με ενδομυελική ήλωση, με πολύ μικρότερες χειρουργικές τομές, γρηγορότερη κινητοποίηση και στήριξη, σε σχέση με την παλιά μέθοδο της εσωτερικής οστεοσύνθεσης με πλάκα και βίδες.
Σπειροειδές κάταγμα κνήμης χειρουργηθέν με
Ενδομυελική ήλωση κνήμης.
Στα κατάγματα των σπονδύλων (συμπιεστικά) εφαρμόζουμε την μέθοδο της κυφοπλαστικής, που είναι ελάχιστα επεμβατική, επαναφέρει το ύψος του σπονδύλου, ενώ ο ασθενής εξέρχεται της κλινικής την ίδια ημέρα. Σε περιπτώσεις συντριπτικών σπονδυλικών καταγμάτων χρησιμοποιούμε την σπονδυλοδεσία για να επαναφέρουμε την σταθερότητα στην σπονδυλική στήλη.
Σε περιπτώσεις καθυστερημένης πώρωσης ή ψευδάρθρωσης υπάρχει η σύγχρονη προσέγγιση, με χειρουργική θεραπεία σε συνδυασμό με χρήση αυτόλογων βλαστοκυττάρων ή αυξητικών παραγόντων στην εστία του κατάγματος.
Γενικά η πρόοδος της τεχνολογίας έχει προσφέρει στον ορθοπαιδικό χειρουργό υλικά πολύ ανθεκτικά σε καταπονήσεις, μικρότερου μεγέθους από τα παλαιότερα και με ελαστικές ιδιότητες προσομοιάζουσες περισσότερο στα οστά (π.χ. πλάκες και βίδες τιτανίου αντί για τις κλασσικές από ατσάλι).
Η σύγχρονη αντίληψη της ορθοπαιδικής ότι το κάταγμα που χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση, πρέπει να χειρουργείται εντός 24ωρου μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους, αν θέλουμε να πετύχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα για τον ασθενή μας.
Κυφοπλαστική 4 επιπέδων Σπονδυλικής Στήλης
μετά από συμπιεστικό κάταγμα σε 4 σπονδύλους