Οι χόνδρινες βλάβες του γόνατος έχουν συνήθως τραυματικές αιτίες ή παρατηρούνται στην διαχωριστική οστεοχονδρίτιδα , συναντώνται δε σε φορτιζόμενες  επιφάνειες  των μηριαίων κονδύλων, στις  αρθρικές επιφάνειες της επιγονατίδας και της μηριαίας τροχιλίας (επιγονατιδομηριαία άρθρωση).

Έχουν περιγραφεί και πραγματοποιούνται πολλές επεμβάσεις για την αντιμετώπισή τους: κάλυψη της χόνδρινης επιφανείας με αυτόλογα καλλιεργημένα χονροκύτταρα-matrix autologous chondrocyte implantation  (γίνεται λήψη των χονδροκυττάρων  με  προηγηθείσα αρθροσκόπηση και μετά από καλλιέργειά τους, τοποθέτησή τους στην περιοχή της βλάβης), τεχνική των μικροκαταγμάτων-microfracture technique  για μικρής επιφάνειας βλάβες (έως 2×2cm), τεχνική του μωσαϊκού-mosaic plasty, με χρήση αυτόλογων οστεοχόνδρινων μοσχευμάτων (OATS) και τελευταία με ενεργοποιημένα αυτόλογα βλαστοκύτταρα, που είναι και η μέθοδος με την μικρότερη επεμβατικότητα.

Στην τεχνική του μωσαϊκού με αυτόλογα οστεοχόνδρινα μοσχεύματα, αυτά παίρνονται σε κυλινδρικό σχήμα από μη φορτιζόμενες επιφάνειες του ίδιου γόνατος και τοποθετούνται σε περιοχή που δέχεται φορτίσεις, με έλλειμμα χόνδρου  από 1-4cm². Η τοποθέτηση του μοσχεύματος γίνεται με την τεχνική αυτοενσφήνωσης (press-fit) και πλεονεκτεί έναντι άλλων τεχνικών γιατί είναι απλή, χρειάζεται μόνο 1 χειρουργική επέμβαση και όχι 2 (π.χ. τεχνική με αυτόλογα χονδροκύτταρα), το δε μόσχευμα  είναι υαλοειδής χόνδρος  εξαιρετικής ποιότητας. Μελέτες  αποδεικνύουν ότι η τεχνική του μωσαϊκού σε αθλητές έχει καλά έως άριστα αποτελέσματα σε ποσοστό 95%, με τη λειτουργικότητα του γόνατος να βελτιώνεται συνεχώς για  26-36 μήνες μετεγχειρητικά. Η επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες επιτυγχάνεται σε ποσοστό 61% έως 93%, 4-9 μήνες μετεγχειρητικά, ηλικία όμως πάνω από 30 έτη συνοδεύεται από μειωμένη επάνοδο στην αθλητική δραστηριότητα. Υπάρχει μειωμένη έως ανύπαρκτη νοσηρότητα της δότριας περιοχής (δηλ. δεν δημιουργούμε πρόβλημα στην περιοχή απ’ όπου παίρνουμε το μόσχευμα) και να σημειωθεί ότι η οικονομική επιβάρυνση του ασθενούς ή του ασφαλιστικό ταμείου είναι η μικρότερη από όλες τις μεθόδους κάλυψης χόνδρινων ελλειμμάτων.

Παρουσιάζεται  δικιά μας περίπτωση ασθενούς 31 ετών, με άλγος αριστερού  γόνατος από 2ετίας, μετά από τραυματισμό, με επεισόδια υγράρθρων και εμπλοκών επαναλαμβανόμενα, όπου o M.R.I. έλεγχος απέδειξε χόνδρινη  βλάβη έσω μηριαίου κονδύλου. Η αποκατάσταση έγινε αρθροσκοπικά με την τεχνική του μωσαϊκού, βρέθηκε  και αφαιρέθηκε ευμέγεθες ελεύθερο χόνδρινο  σώμα , ακολούθησε πρόγραμμα αποκατάστασης-φυσικοθεραπείας για 1,5 μήνα και ο ασθενής σήμερα, 3 έτη μετεγχειρητικά, έχει επανέλθει πλήρως στο επάγγελμά του (καθημερινό ανέβασμα και κατέβασμα σε σκαλωςιές) και στις ερασιτεχνικές αθλητικές του δραστηριότητες (τένις). Ακολουθεί video της αρθροσκοπικής επέμβασης.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Kai Mithoefer , Complex Articular Cartilage Restoration, Sports Medicine and Arthroscopy Review 2013 Volume 21, Number 1, page: 31-37.

2. Hangody LD, Dopos J, Balo E, Panics G et al, Clinical experiences with autologous osteochondral mosaiclpasty in an athletic population: a 17 year prospective multicenter study. Am J Sports Med. 2010 Jun: 38 (6): 1125-33. Epub 2010 Apr 1.

3. Hangody LD, Rathony GK, Duska Z, et al. Autologous osteochondral mosaicplasty. Surgical technique. J Bone Joint Surg Am, 2004: 86 65-72 (supll 1).