Η οστεοπόρωση είναι η ασθένεια των οστών, που λόγω απώλειας της μάζας τους και διαταραχής στην αρχιτεκτονική τους, προκαλείται μείωση της αντοχή τους και παθαίνουν κατάγματα εύκολα και με μικρή βία.
Συχνότερα συναντάται σε γυναίκες αν και τα τελευταία χρόνια αυξάνεται και το ποσοστό των ανδρών που έχουν οστεοπόρωση και λαμβάνουν αγωγή για αυτήν. Είναι η συχνότερη από όλες τις παθήσεις του μεταβολισμού των οστών.
Τα συχνότερα οστεοπορωτικά κατάγματα είναι τα σπονδυλικά, τα κατάγματα του ισχίου (διατροχαντήρια, υποκεφαλικά), τα υποκεφαλικά του βραχιονίου και τα κατάγματα του κάτω άκρου της κερκίδας - καρπού (κατάγματα τύπου Colles).
Η σύγχρονη ορθοπαιδική αποβλέπει στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση της εγκατεστημένης οστεοπόρωσης για να αποφευχθούν οι επιπλοκές της ,που είναι τα παραπάνω κατάγματα.
Στα πλαίσια αυτά αντιμετωπίζουμε κάθε ασθενή εξατομικευμένα, με διαιτητικά πρωτόκολλα, προγράμματα ασκήσεων, συμπληρώματα διατροφής, φαρμακευτική αγωγή και στην περίπτωση επιπλοκών (καταγμάτων ) με ακινητοποίηση με γυψεπίδεσμους ή χειρουργική θεραπεία.
Να σημειωθεί ότι η οστεοπόρωση και τα κατάγματα που προκαλούνται από αυτήν, είναι η τρίτη αιτία θανάτου σε παγκόσμιο επίπεδο μετά τα εγκεφαλικά και καρδιαγγειακά επεισόδια.
Για να διαγνώσουμε την οστεοπόρωση αλλά και για να παρακολουθήσουμε την πορεία των ασθενών χρησιμοποιούμε την Μέτρηση Οστικής Πυκνότητας (DEXA) στο ισχίο και στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης όπως και τους οστικούς βιοχημικούς δείκτες.
Τελευταία εξέλιξη στην πρόγνωση της οστεοπόρωσης είναι το Σύστημα FRAX, όπου με εισαγωγή πληροφοριών σε ειδικό πρόγραμμα στο ιατρείο οστεοπόρωσης, υπολογίζουμε την 10 έτη πιθανότητα κατάγματος ισχίου του ασθενούς μας.
Παρακάτω ακολουθούν τα συχνότερα οστεοπορωτικά κατάγματα.
Κάταγμα πηχεοκαρπικής τύπου Colles
Διατροχαντήριο κάταγμα ισχίου
Υποκεφαλικό κάταγμα βραχιόνιου
Η πορεία εξέλιξης μιας ασθενούς με οστεοπόρωση: Στην πρώτη εικόνα οστεοπορωτικό κάταγμα του Ο1 σπονδύλου, στην δεύτερη εικόνα οστεοπορωτικό κάταγμα και του Ο2 σπονδύλου μέσα σε 4 χρόνια, στην τρίτη εικόνα κατάγματα όλων των σπονδύλων μέσα σε μία 20ετία. Η ασθενής έχασε 10 εκατοστά του ύψους της και απέκτησε κύφωση λόγω των πολλαπλών οστεοπορωτικών καταγμάτων.